Geschiedenisverhalen gebaseerd op empirie.

Afwijkend van wat gangbaar was, eenvoud en muzikaliteit staan centraal.

Toegankelijk en zakelijk, gebaseerd op zijn eigen gevoelens.

Romans gebaseerd op zijn filosofische visie op de maatschappij.

‘’De ridder met de scherpe Antwerpse pen’’

‘’De lord in het machtige grauwe Antwerpen’’

‘’De Antwerpse oorlogsschrijver’’

‘’Het muzikale prozatalent’’

Het uiten van gevoelens en ervaring en deze duidelijk maken voor de lezer of kijker.

Kunststukken gebaseerd op fictieve objecten, waarvan algemeen bekend is dat ze niet kloppen.

Dromen omzetten in tekeningen, teksten of beelden. Er wordt hierbij vaak gebruikt gemaakt van fictieve ideeën gebaseerd op waarheden.

Kunstukken gebaseerd op feitelijke gebeurtenissen, soms met een persoonlijke toevoeging.

Hij gebruikt deze opmaak om verwarring te veroorzaken bij de lezer.

Hij gebruikt deze opmaak omdat dat destijds gebruikelijk was.

Hij gebruikt deze opmaak om de aandacht van de lezer vast te houden.

Hij gebruikt deze opmaak om muziek na te bootsen.

‘’Dichtkunst mededeling van gedachten! Waarom niet: dichtkunst een berijmde moraalkodeks! Een timmerman moet een goede tafel maken. Niet een zedelike tafel, niet een … ethiese tafel. Zo de dichter.’’

‘’De dood is niets misschien, het doodgaan alles.’’

‘’Ik voel thans voor novellen waar je zo heerlijk in kunt zwansen. De mensen zijn niet waard gekritiseerd te worden. Enkel stof voor burleske novellen.’’

‘’Poëzie is woordkunst. Poëzie is niet: gedachte, geest, fraaie zinnen, is noch doctoraal, noch dada. Zij is eenvoudig een in het metafysiese geankerd spel met woorden.’’

Hij schreef, in tegenstelling tot zijn tijdgenoten, veel poëzie in plaats van romans en novellen. Hierdoor week hij sterk af van de anderen schrijvers uit die tijd.

Hij schreef op een andere manier dan de meeste schrijvers, hij gebruikte veelal andere stilistische kenmerken. Zo verschilde de setting van zijn verhalen, de schreef hij vanuit een ander standpunt en was de verhaal opbouw anders dan die van andere schrijvers

Hij was wel een expressionist maar hij uitte zijn expressionisme op een andere manier dan bijvoorbeeld schilders als Franz Marc en Permeke. Ook veranderde zijn expressionisme later in het dadaïsme wat hem ook min of meer uniek maakte.

Heel erg, de kunstenaars en schrijvers waarmee hij in contact kwam hebben hem ontzettend beïnvloed in zijn manier van denken en schrijven

Deels, Ostaijen heeft wel bepaalde dingen overgenomen van mensen die hij daar ontmoette maar hij heeft ook zijn eigen schrijf- en denkwijze behouden.

Helemaal niet, in zijn periode in Duitsland trok hij zich helemaal niks van anderen aan en heeft hij gewoon gedaan wat hij zelf wou.